SCP-TR-028 (The Dizzy Man/Sersem Adam)

Nesne #: SCP-TR-028
Obje Sınıfı: Güvenli
Özel Saklama Prosedürleri: SCP-TR-028’in bulunduğu konteynır küçük bir ev gibidir ve biri büyük diğeri küçük olmak üzere 2 odacık şeklindedir. Büyük oda mutfak,oturma odası ve yatak odası karışımı bir odadır diğer oda ise tuvalettir. Odalar orta derecede ısıtılmaktadır.
Büyük odada bulunanlar:
-İçi nesnenin sevdiği yemeklerle dolu bir buzdolabı,lavabo,sıvı sabun,ocak; birer tane kaşık,çatal ve bıçak, iki tane tabak, bir adet masa ve bir adet sandalye.
-Tek kişilik bir koltuk,kaliteli bir televizyon,küçük bir masa.
-Rahat bir yatak ve küçük bir civciv peluş oyuncağı. (Civciv peluşu nesnenin çocukluk oyuncağıdır. Nesne onu hala çok sevmektedir ve bazen canı sıkılınca onunla sohbet etmektedir.)
Tuvalette bulunanlar:
Lavabo,klozet,duşa kabin ve aynalı küçük bir banyo dolabı.
SCP-TR-028 uyurken eğer odada dağınık yerler kalmışsa oralar bir görevli tarafından toparlanmalıdır ve odalar kirlenmiş ise temizlenmelidir.

Açıklama: Nesne uyurken oda içerisinde ne kadar gürültü çıkarsa çıksın nesne bundan etkilenmez ve asla uykusu bozulmazdır. Eğer nesnenin canı sıkıldıysa ve dışarı çıkıp hava almak istiyorsa odanın tamamı hologram yoluyla çiçeklerle ve kuşlarla dolu güzel bir ormana dönüşmektedir. Ayrıca nesne gerçek bir ormanda olup olmadığından şüphe etmesin diye odaya kuş sesleri ve rüzgar esintisi de verilmektedir.
SCP-TR-028 dışarıdan sıradan bir insan gibi görünebilir fakat onun gördüğü şeyler sıradan insanların gördüklerinden çok daha farklıdır.
Nesne 10 yaşlarındayken ailesiyle birlikte dışarıda gezdiği sırada bazı insanların çok farklı davrandıklarını söylediği fark edilmiştir. Bizim gördüğümüz sıradan insanların korkuyla bağırıp ağladıklarını söylemiştir.
Buna benzer olaylar birçok kez yaşanmaya başlamıştı. Ebeveynleri çocuğun tedavi görmesi gerektiğini düşündüler ve onu farklı farklı yerlerde tedavi ettirmeye çalıştılar. SCP-TR-028 ise ebeveynlerinin kendisini deli sandıkları için çok üzülüyor ve bu gittikçe nesneyi mahvetmeye başlıyordu. Nesne yaşı ilerledikçe zihinsel olarak bir çöküş yaşamış ve kendisine zarar vermeye başlamıştı. Gittiği her tedavi yerinde ve deney yerlerinde kendisine gösterilen insanları ölü ruhlar olarak gördüğünü ve hepsinin ağlayarak acı ve ızdırap içinde hayata geri gelmek için yalvardıklarını söylüyordu. Bu denemeler farklı farklı yerlerde bir süre boyunca devam etti. Hiçbir bilimsel araştırma nesnenin gördüklerini ve söylediklerini doğrulayamıyordu. SCP-TR-028’e en sonunda "Sersem Adam" gibi lakaplar verilmeye başlandı.
Nesne 25 yaşında vakfa alındı. Nesnenin stresten kafasında kalan saçlar yok denilecek kadar azdı ayrıca  bir deri bir kemik kalmıştı. Giydiği tek giysi vücuduna bol gelen kahverengi eskimiş bir pantolondu. Vücudunun çoğu yeri kesik izleriyle kaplıydı: Kolları,bacakları,elleri,sırtı ve göğsü.

Vücutlarının tamamını kaplayan özel kıyafetten giyen 3 görevli ölü bir ceset getirip konteynırın içine bıraktılar. Sonra geri çekilip nesnenin vereceği tepkileri beklediler. SCP-TR-028 korkmaya başladı ve cesedi yaşayan bir insanmış gibi gördüğünü söylemeye başladı. Ayrıca cesetin korktuğunu ve konteynırdan dışarı çıkmak istediğini belirtti.
Ama aslında konteynırda korkan veya serbest kalmak isteyen hiç kimse yoktu. Yerdeki sadece bir cesetti.
O ceset götürüldü sonra nesnenin kalp krizi geçirerek ölmüş olan annesinin cesedi getirildi ve yere bırakıldı. SCP-TR-028’in verdiği tepki olayı izleyen bütün çalışanları çok şaşırttı. Nesne annesinin cesedini görünce ağlamaya başladı ve onun personel tarafından öldürüldüğünü düşündüğünü ifade etti.
Başka bir insanın cesedini yaşayan bir kişi gibi gören SCP-TR-028 annesinin cesedini yaşayan bir kadın olarak görmüyordu. Annesini herkesin gördüğü gibi görüyordu. Nesne annesinin cesedine sarıldı ve ağlamaya başladı. SCP-TR-028 hayatı farklı gözlerle gören birisiydi ve bu özelliği onu mahvetmişti.

Unless otherwise stated, the content of this page is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 License